Ja daar zit je dan helemaal vooraan. Je wilt van alles, zodat iedereen het naar zijn zin heeft. Althans dat is het doel.
Het is toch geweldig als je de voorzitter bent van een vereniging met allemaal bofkonten. Wees eens eerlijk. Hoeveel mensen, gezinnen, hebben een tuinhuisje tot hun beschikking?
In Amsterdam in ieder geval niet. De kosten zijn zeer beperkt, per maand ongeveer 45 euro.
Er is natuurlijk de aanschaf, maar dat kan je of dat kan je niet. Boffen dus.
Het fijne is daarnaast dat de vereniging gehuisvest is in een park van de gemeente. Die zorgde ervoor dat de huur zo laag bleef op voorwaarde dat de bewoners het park zouden onderhouden. Ze gaat er binnenkort wel iets aan doen, omdat de prijs niet meer van deze tijd is.
Iedereen is akkoord gegaan met die voorwaarde van het onderhoud bij de aanschaf van huisje en tuin. Het is dus logisch dat iedereen de schouders eronder zet. Dat is toch het minste wat je mag verwachten. Je bent een bofkont of niet.
Wonen en werken in de natuur aan de rand van de stad voor een habbekrats. Dat is toch maar boffen. Ja daar wil ik wel bij vooraan zitten.
